Artık bizler arasından hatta sadece bizler değil tüm insanlık tarafından, unutulmaya, yok olmaya, umursanmamaya ve hükmü yok sayılma derecesine yüz tutmuş bir kelimedir lugatımızda kalan “Vefa”.
Kaldı ki bu sözcüğün karşılığı olan ve kendisine bir anlamdan çok daha fazlasını yükleyen dudaklardan, kalemlerden, şarkılardan ve türkülerden dökülen binlerce incelikle, nezaketle ve güzellikle dolu dolu sözlerimiz var, yediden yetmişe benliklerimize nüfuz eden bu manevi değeri anlatan: Bir fincan kahvenin kırk yıl hatrı var,
“Eski dosttan düşman olmaz,
Dostlarını daima vefa ile hatırla can!
Arayan sen ol, bulan sen;
Tanıyan sen ol, kucaklayan yine sen.
Kula vefası olmayanın Hakk’a vefası olmaz..!” (Mevlana) ve binlercesi…
Nereden çıktı veya neden kaybolmaya, değer bulmamaya karşılık bulmamaya başladı bizim ve insanlığın dünyasından sormadan, düşünmeden vazgeçilemeyecek kadar değerli olması gereken “VEFA”.
Hayatlarımıza girme hatta direkt insanlığımıza dokunan bu kelime maddiyatı hiçe sayan, ben merkezli değil de geniş kitlelere yardıma koşan, iyilik eden, merhamet bilen, değer veren gönülden gönüllere dostluk köprüsü kurabilenler için söylenmiş yazılmış olması gerek.
Ne yazık ki değil iyiliği, merhameti, sadakati, liyakati, çıkarsız bir salamı, kelamı ve hatırı unuttuk. Nerede kaldı eski insanlık, nerede kaldı vefa, nerede kaldı hatır…
Unutulduğunu da yine binlerce sözcükle dikkate getirebiliriz.
Hayatlarımızı maddi hırslar, çıkarlar, menfaatler, kirli kazanç ilişkileri, nemalanmalar o kadar çok sardı ki; bizi, insanlığımızı…
Ara da bul bakalım bulabilirsen, görebilirsen “VEFA” ve “VEFALIYI”…
Ama öyle mi davrandı Yalova camiası, yönetimi, taraftarı, sporcusu? Kesinlikle hayır. Çünkü “VEFA” idi TAHSİN MERTEKCİ’nin hayatı, yaşamı, inançları.
Hep Severdi, değer verirdi, samimiydi, kimilerine göre tez konusuydu insan ilişkilerindeki başarısı, duruşu, tavrı davranışı, başkaları çıkar, menfaat, para biriktirirken hep sevgi, saygı, samimiyet ve insan biriktirmişti, yani “VEFA”lıydı….
Yaklaşık 1 yıl önce YALOVA SPOR KULÜBÜ başkanlığını sürdürdüğü dönemde, deplasmanda oynanan karşılaşma sonrası eve dönüş yolunda hayatını kaybettiği EFSANE BAŞKAN TAHSİN MERTEKCİ’ye “VEFA”sını sahasına ismini vererek yaşatacağını gösterdi.
Burdan şunu da yazmadan geçemeyeceğim, Yönetim Kurulu üyelerinin tamamı istisnasız tamamı kendi yetkilerinde olmasına rağmen, yönetim kurulu kararı alarak uygulama yapabilecekleri bir konuyu, OLAĞAN GENEL KURUL çağrısı yaparak, Genel kurulda üyelerinin oy birliği ile neticelendirmesi takdire şayan bir davranıştı.
Uzunca bir süre sonra yeni ismiyle, Tahsin Mertekci Stadı’na dönüşü de muhteşem oldu, galibiyeti dışında, sahalarını hazırlamada, rakip takıma saygıda, davranışta ve tribünleri doldurmada hep güzellikleri sergilemiş oldu. Bundan sonar da böyle devam etmemesi için herhangi bir sorun olacağını düşünmüyorum. YALOVA’nın genç ve yeni nesil yöneticilerini kutlar, bugüne kadar ki sergiledikleri güzellikleri bundan sonra da artırarak devam ettireceklerine inanıyorum.
Ayrıca duyduğumuza göre arkası gelecek bu yönetimle başka “VEFA” ve “VEFALARIN”.
Umarım ve ümit ederim ki bu tutum ve güzel davranış, tüm kişi, kurum ve kuruluşlara örnek olur ve kaybolmaya yüz tutmuş Manevi değeri çok yüksek olan “VEFA” sadece İstanbul’da bir semt adı olarak anılmaktan kurtulur ve gerçek değerine, ederine, kavuşur, kavuşturulur.
Çimendağ ailesine başsağlığı ve sabırlar dilerim.
Vefalı ve Vefayla kalmanızı dilerim…
Özkan MERTEKCİ – [email protected]
