Gurur ve Onurla Çok Ani Gittiğim Bir Röportaj;
Geceleyin okuduğum bir haberden çok mutlu oldum.Tanıdığım bir insanın beni yanıltmadığını görmek çok daha mutlu olmama ve onunla bir kez daha gurur duymama neden oldu. Bu nedenle hemen telefon açıp ertesi gün özel bir röportaj için randevulaştık.
Sabahleyin heyecanla istikametim olan Gazivren’e gitmek üzere yola koyuldum. Hafiften çiseleyen yağmur eşliğinde ilerleyerek köye vardım. Karşımda Gaziveren İlkokulu ve beni bekleyen Sonuç Özçetiner.
Hoş beş edip okul müdüresi olan kızkardeşi Nadir Hocanımın ikram ettiği kahvelerimizi de içip röportajımıza başladık. Tek bir amacım vardı. Sonuç ile ilgili okuduğum haberden dolayı kafalarda oluşabilecek soru işaretlerine açıklık getirmek ve Sonuç Özçetiner’in kim olduğunu sizlere tanıtmak.
Öncelikle Sonuç ile ilgili çıkan “O kız çocuğundan haber almak istiyor!” başlıklı habere bir göz atalım.
2 yıl önce İtalyan bir kız çocuğuna ilik vermiş olan BRTK dekor görevlisi Sonuç Özçetiner ilik verdiği kıza ulaşmaya çalışıyor.
Haberde “İlik verdiği İtalya’daki bir kızın hayata tutunup tutunamadığını bilmek isteyen Özçetiner, sesini duyurmak için Cemal Yıldırım ile hazırladığı videoda, İtalyan kızın ilik nakli olduğu zaman henüz 2 yaşında olduğunu ve eğer hayattaysa kızın ailesiyle de tanışmak istediğini dile getirdi.” deniyordu.
8 Eylül 1964’te Gaziveren köyünde dünyaya gelen Sonuç, üçü erkek beşi kız olmak üzere 8 kardeşin 4 numarasıdır. Annesi Cemaliye, babası ise Aziz (Yorgancı) Gaziveren İlkokulu’nu bitirmesine az kala henüz 11 yaşındayken babasını kaybetti. Gönüllü mücahit olan babası şehit olmuştu. İlkokulu bitirdikten sonra, önceleri sahip oldukları hayvanlara bakarak iş hayatına başladı. Daha sonraları çeşitli özel işlerde çalışan Sonuç 1998 yılından itibaren de Bayrak Radyo Televizyon Kurumu’nda çalışmaya başladı. Sonuç evli ve bir de kız çocuğu var.
Gaziveren köyünde ailesiyle mütevazi bir yaşam süren Sonuç, duygusal, yüreği insan sevgisiyle dolu, yardımsever, paylaşımcı ve kendi halinde bir kişilik.
Sonuç, 2002 yılında Rahmetlik Kemal Saraçoğlu için yapılan kampanyada kız kardeşi ile birlikte gidip kan örneği verdi. Malesef ki Kemal’ı yitirdik. Ancak aradan yıllar geçmiş ve 2015 yılında gelen bir telefon, Sonuç’un hayatındaki yeni dönemi de başlatmış oldu.
Ve film başlar.
“2015 yılında Kemal Saraçoğlu Lösemili Çocuklar Ve Kanserle Savaş Vakfı tarafından telefoniyen arandım. ‘İtalyan 2 yaşındaki bir kız çocuğuna senin iliğin uygunluk gösterdi, bu konuda iliğini vermek istermisin?’ diye soruldu. ‘Hemen vermeye hazırım, kaderimde ilik verirken ölmek varsa buna da yapacak birşey yok ama ihtiyacı olana can vermek, hayat vermek kadar güzel bir şey de yoktur ‘ dedim Ailemle de konuştuktan ve onların da rıza ve desteğini alarak yola koyuldum. Bütün tahlillerim yapıldı ve 20 Eylül 2015’te Güney Lefkoşa’da Makaryos Hastahanesi’nde iliğim alınarak bu çocuk için sevk edildi. Bunu yaptığım için hem ben hem de ailem çok mutlu ve huzurluyuz. Hayatımda ikinci bir kızım daha oldu gibi hissediyorum. Hiç görmediğim bilmediğim ama hep içimde yaşattığım, hayatta olup olmadığını, hayattaysa ne durumda olduğunu, hem kendisini hem de ailesini çok merak ettiğim bir kız çocuğu…
Bu hisler sadece benim değil tüm ailemin, eşimin, kızımın, annemin ve kardeşlerimin hisleridir. Benim hangi duygular içinde olduğumu ve böyle bir özlemle yaşadığımı bilmeyen, anlayamayanlar, farklı amaçlarım olduğunu düşünebilirler. Gayet doğaldır da öyle düşünmeleri ve yadırgamıyorum. Sadece anlamaya çalışsınlar istiyorum. Ne parada pulda ne de şöhrette gözüm, sevdam yok benim. Önce insan, insani değerler ve duygular peşindeyim.
Çok şükür ben de eşim de çalışıyoruz. Bir sıkıntımız yok. Alile bağlarımız da gayet güzel…
Tek bir sorunum var. İçimdeki bu özlem ve merak duygusu…”
Bu noktaya kadar her şey insani bir duygu ile devam etti ve ediyor da. Sonuç Özçetiner arkadaşımı, dostumu çok çok iyi de anlıyorum. Ancak tarafsız ve toplumu doğru bilgilendirmek gibi bir görevimiz de vardır. Bu bilinçle, olayla ilgili Kemal Saraçoğlu Lösemili Çocuklar Ve Kanserle Savaş Vakfı yetkilisiyle de görüştüm. Aldığım ve aktarmak istediğim bilgiler önemli…
Uluslarası kurallar çerçevesinde bu işler gönüllülük esasına dayanıyor.
Hiçbir doner hasta ile karşılaştırılmaz.
Hiç bir doner hastanın, hasta da donerin kimliği, milliyeti ile ilgili bilgilendirilmez.
Doner hakkı bakımından hastanın yaşı cinsiyeti ve hangi ülkede bu tedaviyi gördüğü ile ilgili bilgi verilir.
Ayrıca ilik nakli sonrasında donerin ilik verdiği hastanın sağlık durumu hakkında bilgi verilir.
Kurallar çerçevesinde Doner, hasta veya hasta ebeveynlerine 1 tek defaya mahsus olmak üzere mektup yazabilir.
Kurallar ve gerekçeleri ayrı bir konu.
Bu kurallar çerçevesinde Sonuç Özçetiner dostum ve tüm okuyucularıma söylemek istediklerim şunlar:
2016 yılında Sonuç Özçetiner aileye bir mektup yazıp çocukla ilgili bilgi istemişti. Mektup, Kemal Saraçoğlu Lösemili Çocuklar Ve Kanserle Savaş Vakfı tarafından aileye gönderildi. Fakat bir cevap gelmedi.
Vakıf’tan aldığım bilgiye göre, çocuk gayet iyi ve sağlığına kavuşmuş bir durumda yaşamına devam ediyor.
Allah çok çok uzun yıllar sağlıklı ve mutlu bir yaşam nasip etsin. Sonuç dostumun da dileği bu. Lakin bir söz var ya “GÖNÜL FERMAN DİNLEMEZ” işte tam da bu noktadayız.
Tam da en duygulu olduğum bir andayım.
Duygularımla yazmak istemiyorum lakin engel de olamıyorum kalemime.
Yazmakta zorlansam bile, bu yazının sonunu getireceğim.
Bu ne güzel bir aile. Ne kadar güzel insanlar. Ana sütü gibi ak, arı, tertemiz.
Hayat…Ey hayat…Tüm ilginçlik ve tesadüf dediklerimizi, bağrında barındıran hayat…
Zaten şüphem yoktu. Ama yine de beni en çok etkileyen, yürekten inanmamı sağlayan ilginçliklerle dolu hayat…Ne ilginçtir ki 2002 yılında Rahmetlik Kemal Saraçoğlu için kan örneği veren abi ve kız kardeş, 2015 de bir hafta arayla iki farklı çocuk için aranıyor.
Bu bir tesadüf mü?
Nadir Hocanım ilik veremiyor ve Sonuç kardeşim bir cana can katıyor…
İşte özlemi, duygusu ve son sözü..
“Abi bir defa göreyim . En azından bir fotoğraf göreyim de öleceksem öleyim”
Hayat kısa. Dünya büyük. Dünya bu teknoloji ile çok küçük. Nerede? Ne zaman ve kimle hangi şartlarda karşılaşacağımız bilinmez SONUÇ KARDEŞ.
Ya sabır, ya sabır diyelim mi?
Voice of the Island 2017 – Cemal Dermuş
