Akdeniz Kadın Uzlaşımcılar Ağı/Kıbrıs (AKUA/Kıbrıs), “Feminist Bakış Açısından ‘Güvenlik’ Kavramı” başlığı altında açıklama yaptı.
Açıklama şu şekilde:
“Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin oy birliği ile almış olduğu 1325 sayılı kararından bu yana geçen yirmi yıllık sürede, “güvenlik” kavramının, kadınların ve feminist bakış açısı ile ne anlama geldiğine ilişkin birçok tartışma ve çok sayıda yazı görüyoruz.
Burada, Kıbrıs’ta, on yıllardır süregelen uzun süreli etnik – ulusal çatışma ve bölünmüş bir adada yaşıyor olmamız nedeniyle, ‘güvenlik” her iki toplum için de temel insan gereksinimlerinden biri olmuştur.
Siyasi
elitler tarafından tanımlandığı şekliyle, bir toplumun güvenliğinin, diğeri için güvensizlik oluşturduğuna sıklıkla atıfta bulunulmuştur.
Onlarca yıldır süren, eski ve erkek egemen barış müzakerelerinde, ‘güvenlik’ konusu, 1960 Garanti Anlaşmasına dayalı olarak, toprak, hukuki ve askeri yönleriyle tartışılmıştır. Bu, ‘sert siyasete’ dayalı devlet merkezli güvenlik anlayışıdır; devlet sınırları, toprak oranları, askeri ihtiyaçlar için savunma bütçeleri, savaş sistemleri ve diğer
devletlere olan üstünlük ile ilgilenir. Bunun yerine, feminist güvenlik anlayışı ‘yumuşak bütüncül siyaset’ ile ilgilenir, insan merkezlidir ve insanların günlük yaşamına hitap eder.
Birleşmiş Milletler Örgütü, ‘İnsan Güvenliği’ kavramını ilk kez 1997’de kullanılmıştır ve 2012’den beri İnsani
Gelişmeyi, İnsan Haklarını-sosyal, siyasi, kültürel, psikolojik ve ekonomik konuları içermektedir.
İnsan Güvenliğine feminist yaklaşım, toplumsal cinsiyete, aynı zamanda kadınların ve kadınların çıkarlarının ve gereksinimlerinin sistematik olarak iktidar koridorlarından dışlanmasına, sağlık, eğitim, temiz çevre, toplumsal cinsiyet için yasal güvencelere ve de ev içi şiddetten uluslararası düzeyendeki şiddete kadar her türlü şiddetin ortadan kaldırılmasına yönelik programlara kaynak tahsisine dikkat çekmektedir.
Böylece, güvenliğe yönelik feminist bir yaklaşım, kadınların, kızların, azınlıkların, mültecilerin, insan ticareti mağdurlarının ve engellilerin özgürlük ve haysiyet içinde, açlık ve çaresizlikten uzak, ataerkil rejimlerden kaynaklanan çoklu baskılardan uzak yaşama hakkını pekiştirir. Bu nedenle, feministler olarak, kadınların ve tüm dezavantajlı ve savunmasız grupların güçlendirilmesini ve ayrımcılık, dışlanma, marjinalleştirme ve sömürüden korunmasını destekleriz.
Feministler, geçmişin araç olarak kullanımının ve ötekinin ‘barbarlığına’ sürekli odaklanmanın ve yalnızca ve seçici olarak acı verici ve travmatik geçmiş olaylara ve anılara gönderme yapmanın güvensizlik duygularını güçlendirdiğine ve İnsan Güvenliği hakkını ihlal ettiğine inanırlar.
Bu politika, toplumlarımızda devlet, eğitim kurumları, iletişim medyası, siyasi partiler, kilise ve diğerleri tarafından sıklıkla kullanılmaktadır. Ayrıca, bu sürekli suçlama ve kutuplaşma, insanların korkudan ve hoşgörüsüzlükten uzak yaşama hakkını ihlal etmektedir. Bu hak, gerek devletin, gerek uluslararası kuruluşlar ve gerekse de sivil toplumun yükümlülüğü olan, etik ve sorumlu özen göstermeye (reasonable care) dayanan feminist bakış açısı ile ilgilidir.
Barış sürecinin yenide başlangıcına girerken, liderlerimizi, siyasi elitlerimizi ve tüm paydaşlarımızı, İnsan Güvenliğine ve kadınların gereksinimlerine ve tabanda yürüttükleri mücadelelerine, bütüncül bir feminist bakış
açısı ile eşit düzeyde önem vermeye davet ediyoruz.
Eğer, kadınsı (feminine) olan işbirliği, insan güvenliği, cinsiyet eşitliği, pragmatizm, şeffaflık, kapsayıcılık, kesişimsellik (intersectionality) ilkelerine ve aynı zamanda, devletleri, toplumları, herkes için daha barışçıl bir dünya için birlikte bir şeyler yapmaya davet eden yeni bir güç tanımlamasına dayanan bir küresel güvenlik yapısı inşa etmede olabildiğince çok ilerleme kaydedebilmiş olsaydık, neler başarabileceğimizi bir hayal edin.”
Voice of the Island
