Adviye DermuşYazarlar

Yasemin kokusunda yitip giden Kıbrıs

Yasemin kokusu kalmıştı bu sokaklarda çocukluğumdan geriye. Bildiğim, büyüdüğüm sokaklar değişmişti…

Sanki çocukluğum ölmüş gibi. Bilmediğim insanlar, bilmediğim bir dil. Saklambaç oynamak yerine kuran kursuna giden çocuklar var! Bir takım abiler yollarda kıyafetimi eleştiriyor. Oysaki eskiden bu sokaklarda açan yaseminlerin altında saklambaç oynar, gülüşürdük! Bir takım abiler el süremezdi çocukluğumuza.

Üzülüyorum halimize…

Vücudumda kalmamış takatle bildiğim doğruları savunmaya çalışıyorum. Terk edemiyorum bu yıkık dökük düzeni! Susamıyorum da! Çünkü bu yasemin kokusunun, saklambacın, denizin, zirziro sesinin, molehiyanın, kendi insanımın, Kıbrıslının çocuğuyum.

Düzene boyun eğmek miydi bu ülkenin geleceği yoksa düzene birlik olmak mıydı?

Yasemin kokusu da yitip gidiyor! Oysaki büyük hayallerimiz yoktu! Tek isteğimiz yasemin kokusu altında, kölgecikde büyükler gave içip molehiya ayıklarken küçüklerin özgürce oyun oynayabildiği, gençlerin geleceği olduğu bir Kıbrıs’ta yaşamaktı…

Adviye Dermuş


Benzer Haberler

Çözümü mü beklemeliyiz?

‘Kısırlık sorunu olan çiftler çok ciddi baskı altındadırlar’

Voice Kıbrıs Haber

Kitap ve mutluluk

Barışı da konuşalım!

Mussolini’nin totalitarizmi, Hitler’in ‘nazism’i ve Kıbrıslının otoriter rejimi!

Yaz sıcağı