Frangou, “Siyasi eşitlik ve Guterres Çerçevesine bağlılık ikna edici bir şekilde beyan edilmeli”

Eleni CONSTANTINOU
AKEL Baf milletvekili adayı, gazeteci Maria Papalazarou Frangou, Kıbrıs sorununa bir müzakere süreciyle çözüm bulmaya çalışmak için koşulların en iyisi olmadığını söyledi.

Frangou, mutabık kalınan yakınlaşmalara, BM kararlarına ve zirve anlaşmalarına, siyasi eşitliğe ve Guterres Çerçevesine bağlılığın ikna edici bir şekilde beyan edilmesinin önemine işaret ederek, “Bunun ötesinde, Türkiye ve Kıbrıs Türk liderliği, BM ve uluslararası toplum tarafından verimsiz ve tamamen uzlaşmaz tavrını değiştirmesi için zorunlu kılınmalıdır” dedi.

Frangou, Kıbrıslı Türklerle bir şey paylaşma havasında olmayanların, Kıbrıs Cumhuriyeti’nin tüm menfaatlerini, ayrıcalıklarını, gücünü ve zenginliğini talep etmeye alışkın olanlar olduğunu anlatarak “.Bu nedenle, Kıbrıs sorununun çözümünün her iki toplumda da yolsuzluk durumunu zorlaştıracağını iddia etmek hiç de ilgisiz değildir ”dedi.

Frangou, Hristofiyas hükümeti dışında, Kıbrıslı Türklerin kendilerini Kıbrıs Cumhuriyeti’nin eşit yurttaşları olarak hissetmeleri için gerekli olanı yapmadıklarını ifade ederek, “Aksine, Kıbrıs Rum liderliğinin birçok eylemi, giderek daha fazla Kıbrıslı Türkü Ankara’nın kollarına itti. Yine de işgal ve bölünmeye karşı ana silahımız Kıbrıslı Türkler. 1974 sonrası dönemde Kıbrıslı Türklerle dürüst ve tam bir işbirliği, sadece AKEL liderliğindeki solda gelişti. Diğer siyasi güçler, bu ilişkiyi ara sıra, süreklilik ve tutarlılık olmadan ve çoğu zaman sadece iletişim nedenleriyle geliştirirler. Kıbrıs Cumhuriyeti devlet kurumlarının Kıbrıslı Türk vatandaşlarımızın tam güvenini kazanması için daha yapacak çok şeyi var ve bu yapılmalıdır” görüşlerini dile getirdi.

AKEL Baf milletvekili adayı, gazeteci Maria Papalazarou Frangou, Voice Kıbrıs Haber’e konuştu.

SORU: Gazetecilikten siyasete… Bunun cesur bir karar olduğunu söyleyebilir misin?

FRANGOU: Gazetecilikten siyasete geçiş hareketi kesinlikle yeni değil. Yine de bu, üzerinde çok düşünmeyi gerektiren bir proje çünkü geri dönüş yok. Demokrasinin bir sütunu, bir ülkenin siyasi yaşamına katılımdır; aynı zamanda gazetecilik işlevinin icrasıdır. Ancak bir ayağını siyaset, öteki ayağını da gazetecilik gemisine basanlar, sonunda suya düşerler. İki rol birbiriyle iletişim halindedir, ancak aynı anda gerçekleştirilemezler.

SORU: Annesiniz, eşsiniz, kız kardeşsiniz, işçisiniz ama aynı zamanda bir yaşam savaşçısısın. Tüm zorluklarla nasıl başa çıkıyorsun?

FRANGOU: Diğer herhangi bir işçi, anne, eş gibi, hayatın zorlu yolunda her şeyin çok sevgiyle, çok çabayla, irade ile, ilkelere, değerlere ve ideallere olan vizyon ve inançla başarılabileceğini öğrendim. Bunu, bir anne ve bir baba için kahramanca değil, insani olarak görüyorum.

SORU: Maria, yerimizin tarihiyle eşanlamlı bir soyadı taşıyorsun. Onurlu bir soyadı. Daha fazla sorumluluğun olduğunu düşünüyor musun?

FRANGOU: Soy ismimizin önemi kardeşlerim Sotiris ve Kyriakos’un kanıyla, aynı zamanda ebeveynlerim Papalazaros ve Agathoniki’nin mücadeleleri ve fedakârlıklarıyla da bağlantılı. Şahsen, bu ağırlığı çocukluğumdan beri hissettim. Elbette soyadına sahip olmak bizim için onurdur ama aynı zamanda bir borçtur. Tüm kardeşlerin yaşamlarında ve mücadelelerinde kendi rotaları vardır.

SORU: Çocukluğundan kalan hangi anıların var? Bunlar sana ne kadar güç veriyor?

FRANGOU: Ayırdığım anılar kayıp kardeşlerimin hatıraları. Bana söyledikleri sözler, sahip oldukları alışkanlıklar, yaptıkları şakalar, bana öğrettikleri şeyler. Hala – ölümden sonra bile – zihnime kazınmış olan anne ve babamın öğütlerinden ve cesaretinden güç alıyorum. Ben yaşadığım sürece orada sonsuza kadar kalacaklar.

SORU: 5’li gayrı resmi Kıbrıs toplantısından elimiz boş döndük. Kıbrıs konusunda olumlu bir gelişme olacağını düşünüyor musun yoksa çözüm için ivme kaybedildi mi?

FRANGOU: Ülkemizin barış, çözüm ve yeniden birleşmesi vizyonu için inancımızı ve irademizi kaybettiğimizi hayal edemiyorum. Burada yaşamak mantıklıysa, özgürlük ve yeniden birleşme için sürekli ve ebedi mücadelede somutlaşır. Bir müzakere süreciyle çözüm bulmaya çalışmak için koşullar kesinlikle en iyisi değildir. Cumhurbaşkanı Anastasiadis, Crans Montana’ya olması gerektiği gibi son mili ileri gitmedi. Bugün bir şeyleri orada bıraktığımız noktada olmak için yalvarıyoruz. Ama bu artık çok zor. Mutabık kalınan yakınlaşmalara, BM kararlarına ve zirve anlaşmalarına bağlı kalmalıyız. Siyasi eşitliğe ve Guterres Çerçevesine bağlılığımızı ikna edici bir şekilde beyan etmeliyiz. Bunun ötesinde, Türkiye ve Kıbrıs Türk liderliği, BM ve uluslararası toplum tarafından verimsiz ve tamamen uzlaşmaz tavrını değiştirmesi için zorunlu kılınmalıdır

SORU: Yolsuzluk ve bölünme. İki kavramın birbiriyle ilişkili olduğunu düşünüyor musun?

FRANGOU: Anastasiadis-DİSİ hükümeti döneminde sürekli büyüyen yolsuzluk ve bozulma olgusu, şüphesiz Kıbrıs meselesinde ikili algıların yaygınlaşmasına katkıda bulunuyor. Kıbrıslı Türk yurttaşlarımızla bir şey paylaşma havasında olmayanlar, ortak vatanımız olan Kıbrıs Cumhuriyeti’nin tüm menfaatlerini, ayrıcalıklarını, gücünü ve zenginliğini – genellikle haksız olarak – talep etmeye alışkın olanlardır. Bu nedenle, Kıbrıs sorununun çözümünün her iki toplumda da yolsuzluk durumunu zorlaştıracağını iddia etmek hiç de ilgisiz değildir.

SORU: Kıbrıs Türk toplumu ile zaman içinde çok iyi ilişkileri olan birisiniz. Kıbrıslı Türklerle işbirliğimizde eksik olan nedir ve bundan kim sorumludur?

FRANGOU: Ne yazık ki, çoğu durumda ve muhtemelen sadece Hristofiyas hükümeti dışında, Kıbrıslı Türklerin kendilerini Kıbrıs Cumhuriyeti’nin eşit yurttaşları olarak hissetmeleri için gerekli olanı yapmadık. Aksine, Kıbrıs Rum liderliğinin birçok eylemi giderek daha fazla Kıbrıslı Türkü Ankara’nın kollarına itti. Yine de işgal ve bölünmeye karşı ana silahımız Kıbrıslı Türkler. 1974 sonrası dönemde Kıbrıslı Türklerle dürüst ve tam bir işbirliği, sadece AKEL liderliğindeki solda gelişti. Diğer siyasi güçler, bu ilişkiyi ara sıra, süreklilik ve tutarlılık olmadan ve çoğu zaman sadece iletişim nedenleriyle geliştirirler. Kıbrıs Cumhuriyeti devlet kurumlarının Kıbrıslı Türk vatandaşlarımızın tam güvenini kazanması için daha yapacak çok şeyi var ve bu yapılmalıdır.

SORU: Sizi geçen Ekim ayında Atina’daki Altın Şafak duruşmasında gördük. Orada bulunmak istemenizin nedeni neydi?

FRANGOU: Bunca zamandır duruşmayı izliyorum ve Pavlos Fyssas’ın fedakarlığıyla Nazi oluşumunu mahkemeye götürmesi ve sonunda bir suç örgütü olarak mahkumiyete götürmesi beni etkiledi. Magda Fyssa karşısında – aynı zamanda onunla yaptığım sohbetler sayesinde – annem Agathoniki Papalazarou’yu, ülkemizin demokrasisi ve özgürlüğü için öldürülen iki çocuk annesi gördüm. Annem haksız yere vefat etti. Altın Şafak duruşmasındaki varlığım annem için bir anma töreniydi.

SORU: Seçilmeniz durumunda, özellikle Baf için öncelikleriniz neler olacak?

FRANGOU: Baf, kuşkusuz, payından çok daha azını alan ihmal edilmiş bir şehirdir. Bu arz ve fayda dengesizliği ortadan kaldırılmalıdır. Baf, şehrin yaşam kalitesini yükseltecek altyapı, hizmetler, okullar ve kamu hizmet projelerinden yoksundur. Aynı zamanda, şehirdeki ve bölgedeki işgücü piyasasının iyileştirilebilmesi için Baf ekonomisinin çeşitlendirilerek geliştirilmesi ihtiyacı vardır.

Voice Kıbrıs Haber 2021